دكتر سعيد كرباسي عضو هيئت علمي دانشكده پزشكي و مجري اين طرح گفت : ماده استفاده شده براي ساخت داربست هاي مهندسي بافت داراي خصوصياتي همچون زيست سازگاري ، تخلخل ، محصولات تخريبي غير سمي ، قابليت استريل كردن ، شكل پذيري خواص فيزيكي و مكانيكي مشابه بافت اصلي و بستري مناسب براي متابوليسم سلولي وتشكيل بافت جديد و قابليت كاشت و بخيه زدن است . وي افزود : با انتخاب چنين ماده اي و قرار دادن سلولهاي بافت مورد نظر بر سطح آن فعاليت سلولها در خارج از بدن آغاز شده و با كنترل عوامل محيطي و ايجاد شرايط مشابه داخل بدن اين فعاليت ادامه مي يابد ومنجر به تشكيل بافت جديد مي شود . در نهايت مجموعه داربست و سلول در محل مورد نظر كاشته مي شود و همزمان با ترميم بافت آسيب ديده داربست نيز تخريب و بطور طبيعي از بدن دفع مي شود.وي مزيت اين روش را بازسازي كامل بافت واحياي عملكرد طبيعي و استفاده نكردن از مواد خارجي پس از ترميم عنوان كرد . دكتر كرباسي تكميل اين طرح را پس از انجام آزمايش حيواني و سپس انساني با توجه به قابليتهاي بالاي داربست پليمري ، در رشد تكثير و تمايز سلولهاي بنيادي گامي بلند براي بازسازي بافت غضروف مفصلي بيان كرد . در مهندسي بافت بيومتريال يا زيست ماده بطور دائمي جايگزن يك عضو نمي شود، بلكه با فراهم كردن فعاليت بيولوژيك سلولها بر روي يك ماده زيست تخريب پذير بازسازي مي شود و دار بست به مرور تخريب مي شود .